Katedra Metropolitalna pw.św.Marii Magdaleny stanowi przykład architektury sakralnej w stylu bizantyjsko-rosyjskim. Kamień węgielny pod budowę świątyni położono 14 czerwca 1867 r. Budowniczym cerkwi był inż. płk. D. P. Palicyn. Dwa lata później, 29 czerwca 1869 r., odbyła się uroczystość wyświęcenia świątyni. Zbudowano ją w stylu bizantyjsko-ruskim i była to pierwsza cerkiew w Warszawie wzniesiona od początku w tym celu. Patronką świątyni została św. Maria Magdalena, której ikona została ofiarowana przez carycę Marię Aleksandrownę. Wnętrza ozdobiły freski rosyjskich artystów: Wasyla Wasiljewa i Romana Winogradowa. W 1892 r., z okazji 25 lat istnienia świątyni, w lewej bocznej nawie urządzono ołtarz św. Hioba Poczajowskiego. W 1915 r. wraz z ewakuacją w głąb Rosji wojsk carskich i ludności prawosławnej wywieziono także elementy wyposażenia. Od 1921 r. świątynia przejęła funkcje metropolitalne. W 1928 r. cerkiew została podzielona na część górną i dolną pw. Męki Pańskiej. W czasie II wojny światowej budynek nie odniósł większych strat, uszkodzeniu uległa jedynie centralna kopuła. Generalny remont wykonano w l. 50. XX w.
Fotograf: Wojciech Konopka
Keywords: kościół, świątynia, architektura sakralna, cerkiew, cmentarz, nekropolia, klasztor, kaplica, Cerkiew Metropolitalna Św. Marii Magdaleny